Ben ik hier gewenst? Door wie?, 2019 - 2021 
In het kader van Caravan Tighmert, een cultureel laboratorium in de oase van Tighmert, Marokko

​

Ben ik hier gewenst? Door wie?  is het resultaat van experimenteel veldwerk in situ.Tighmert is een oase in Zuidwest-Marokko waar ze patchwork maken van oude melfa, grote uit Mauritanië geïmporteerde batikstoffen die vrouwen dragen. De lappendekens waren een van de laatste producten die de caravans naar Marokko brachten en zijn gemaakt in de vorm van tenten of schuilplaatsen ter bescherming tegen de zon. Tijdens een bruiloft bijvoorbeeld, maken twee families samen een Khayma, een tent, op de binnenplaats.

​

 " Ondanks de beperkte tijd probeerden Van Dyck en Anzid Kollárová het klassieke begrip van het zichtbare en bekende terrein van de oase van Tighmert, die traditioneel door mannen wordt bewoond, te ondermijnen. Bovendien zetten ze vraagtekens bij de vaak weggelaten ethische benadering van artistieke samenwerkingen in een post -koloniale context. Van Dyck en Anzid Kollárová drongen door vrouwen gedomineerde particuliere huishoudens binnen om voornamelijk relaties aan te knopen en begrip vorm te geven. Door op deuren in de oase te kloppen en (met behulp van een opname in Darija) te vragen om een stuk oude melfa en aan elkaar te naaien, ze sloten zich aan bij de vrouwen van de oase en hun traditie. Na een week verzamelen en collectief naaien, gebruikten ze deze khayma als decor voor een marhouf. Een marhouf is een bijeenkomst waar vrouwen samenkomen om te eten en te vieren, die werd georganiseerd voor deze gelegenheid door Soukaina Dabbah en Rachida Dabbah, twee vrouwen van het dorp.

​

" De eindpresentatie vertegenwoordigt geselecteerde herinneringen gefabriceerd in met de hand genaaide quilts, een geborduurde kaart van de oase van Tighmert en een geluidsopname van de maarouf, een feestelijke bijeenkomst van vrouwen georganiseerd rond het project. tot stand komen —Ben ik hier gewenst? Door wie? (oorspronkelijkKhayma) was niet bedoeld om uit zijn context te worden gehaald. Zoals de kunstenaar opmerkt: 'Ben ik hier gewenst? Door wie? diende de specifieke ervaring van het samenbrengen van de vrouwen van de oase, en een bijeenkomst vond plaats door hun leiding te volgen, en dat is niet overdraagbaar. Als ik zou overwegen om het buiten het veld te laten zien, moet dat collectief worden besproken.' Desalniettemin nodigt de kunstenaar het publiek uit om het territorium te heroverwegen en opnieuw te verbeelden onder de pogingen van ethische culturele toe-eigening door  handquilten en visueel herschikken  fragmenten van het veld.

-Alexandra Anzid Kollárová 

​

Lezen'Over representatie, culturele toe-eigening en de ethiek van artistieke samenwerkingen in de postkoloniale context van Marokko'geschreven door Alexandra Anzid Kollárová, gepubliceerd in The Journal of Culture vol. 9 / Nr. 1 / 2020 Instituut voor Volkenkunde, Faculteit der Letteren, Charles University.

P 43-45: Het Khayma-project